به گزارش رکنا، رسیدگی به این پرونده از دوم بهمن ماه سال ۹۲ به دنبال کشته شدن مرد جوانی به نام فریبرز در یکی از خیابان‌های رباط کریم آغاز شد .شواهد نشان می‌داد فریبرز در خیابان هدف شلیک گلوله قرار گرفته و در خون غلطیده است.

جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و ماموران برای رازگشایی جنایت وارد عمل شدند. ماموران در بررسی‌ها اولیه به اختلاف‌های دنباله‌دار فریبرز و یکی از دوستانش به نام سیاوش پی بردند و دریافتند آنها از مدتی قبل با هم اختلافات مالی زیادی داشته اند.

با افشای این ماجرا سیاوش ردیابی و بازداشت شد و به شلیک خونین اعتراف کرد.

صدور حکم قصاص

 سیاوش پای میز محاکمه ایستاد و به درخواست اولیای دم به قصاص و شش ماه حبس به خاطر حمل و نگهداری اسلحه محکوم شد. این حکم در دیوان عالی کشور مهر تایید خورد و قطعی شد. زمان زیادی تا اجرای حکم باقی نمانده بود که وی توانست از اولیای دم مهلت بگیرد .

بازگشت به زندگی

در حالی که ۱۰ سال از جنایت گذشته  و سیاوش چندبار پای چوبه دار رفته بود سرانجام توانست رضایت قطعی اولیای دم را جلب کند و از قصاص رهایی یابد .وی از جنبه عمومی جرم در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد .

پشیمانی در دادگاه

در این جلسه سیاوش که حالا ۳۹ سال دارد روبه روی قضات ایستاد و در تشریح ماجرا گفت: من و فریبرز سال‌ها با هم دوست بودیم .اما اختلاف حساب داشتیم .چند بار سراغش رفتم و از او خواستم طلبم را بدهد اما گوش نکرد. آخرین بار کلاشینکف خریدم تا او را تهدید کنم. فکر می‌کرد اگر او را بترسانم پولم را می‌دهد. به همین خاطر  سراغش رفتم و از او خواستم تا تسویه حساب کند. اما با هم درگیر شدیم و من در خیابان به او شلیک کردم .ولی واقعا قصد کشتن او را نداشتم و بعد از قتل به شدت پشیمان شدم. در سال ۹۵ اولیای دم اعلام کردند حاضر به گذشت هستند .به همین خاطر خانه‌ای را که در رباط کریم داشتم به آنها دادم. اما رضایت قطعی را اعلام نکردند .مدتی بعد که در حال گذراندن محکومیتم بودم ماموران زندان از داخل سلول ما حدود ۲۰ گرم مواد مخدر کشف کردند و من و دو هم سلولی هم هر کدام به ۱۵ سال زندان محکوم شدیم .هفت سال و نیم از محکومیتم را گذراندم و شامل عفو شدم و بالاخره  بعد از گذشت چندین سال خانواده‌ام توانستند با پرداخت دیه رضایت قطعی اولیای دم را جلب کنند.

وی ادامه داد:  من ۱۰ سال از بهترین روزهای زندگی ام را در زندان گذراندم  و  این سال‌ها به اندازه کافی تنبیه شدم و خانواده‌ام برای جلب رضایت سختی زیادی کشیدند و همه دارایی‌شان را از دست دادند. جلب رضایت چندین سال طول کشید و من بارها در زندان مردم و زنده شدم .دیگر دوست ندارم به زندان برگردم  و حالا از قضات دادگاه تقاضا دارم مانند اولیای دم مرا ببخشند و در مجازاتم تخفیف قائل شوند. تا زودتر آزاد شوم .

با پایان دفاعیات متهم قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.