در غزه، ۲۷ نفر – ۲۳ نفر از آنها کودک – به دلیل آنچه که نهادهای بین المللی می گویند استفاده اسرائیل از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی است، از گرسنگی مرده اند. در سودان، برنامه جهانی غذا (WFP) در حال حاضر گزارش هایی از مرگ مردم از گرسنگی دریافت می کند . یک جلسه توجیهی سازمان ملل به شورای امنیت در مارس سال جاری هشدار داد که آنچه در سودان می گذرد در حال تبدیل شدن به “بدترین بحران گرسنگی در جهان” است.

الجزیره در گزارشی توضیحی در این باره می نویسد: به عبارتی گرسنگی زمانی است که بدن انسان آنقدر از غذا محروم می شود که رنج می برد و اغلب می میرد. دکتر عمر عبدالمنان، متخصص اطفال و متخصص مغز و اعصاب بریتانیایی مصری که در غزه داوطلب شده است، گفت: «این یک مرگ بسیار بی رحمانه و آهسته است. تو اندک اندک آب می شوی.

به دلایل اخلاقی، دانشمندان نتوانسته‌اند تعیین کنند که یک فرد در صورت چه مقدار رویارویی با گرسنگی جان خود را از دست خواهد داد. با این حال، بر اساس مشاهدات، تصور می شود که بدن انسان می تواند تا سه هفته بدون غذا دوام بیاورد.

چه زمانی فردی به عنوان گرسنه طبقه بندی می شود؟ گرسنگی در سه مرحله رخ می دهد.

اولین مورد در اوایل یک وعده غذایی حذف شده شروع می شود. دومی با هر دوره طولانی روزه داری همراه است که بدن برای انرژی به چربی های ذخیره شده متکی است. مرحله سوم و اغلب کشنده زمانی است که تمام چربی های ذخیره شده تخلیه شده و بدن به استخوان و ماهیچه به عنوان منابع انرژی تبدیل می شود.

در مراحل اولیه، زمانی که غذا برای اولین بار نایاب می شود، بدن از ماده نشاسته ای به نام گلیکوژن تغذیه می کند که در کبد ذخیره می شود. در ابتدا، بدن به گلیکوژن متکی است، قبل از اینکه به چربی ها و سپس ماهیچه ها تبدیل شود، که باعث می شود بدن کوچک شود و فرد گرسنه ظاهری لاغر و گونه های توخالی به خود بگیرد. مغز از انرژی لازم برای عملکرد محروم است، بنابراین فرد گرسنه تحریک پذیری، نوسانات خلقی و مشکل در تمرکز را تجربه می کند. عبدالمنان توضیح داد: «در اصل، بدن فقط کند می شود، زیرا انرژی را از سایر اندام ها می کشد تا مغز و قلب را حفظ کند. عملکرد قلب نیز در نهایت  با کاهش متناظر فشار خون و نبض تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. یک قلب بالغ معمولاً حدود ۳۰۰ گرم (۱۱ اونس) وزن دارد، اما سوابق نشان می دهد که می تواند در مراحل بعدی گرسنگی به ۱۴۰ گرم (۵ اونس) کاهش یابد. در نهایت، اگر هیچ عفونتی در بدن ایجاد نشود، قلب از کار می افتد.گرسنگی معمولاً باعث نفخ شکم و همچنین حالت تهوع و استفراغ می شود.

عبدالمنان گفت: «در کودکان، کمبود شدید پروتئین که باعث احتباس مایعات و شکم متورم می‌شود شایع‌ترین شرایط حاد ناشی از گرسنگی/سوء تغذیه هستند و برای جلوگیری از مرگ‌ومیر زودهنگام نیاز به مدیریت تخصصی دارند.

ماهیچه های دستگاه گوارش فرد گرسنه گاهی تحت تأثیر قرار می گیرند و می توانند توانایی فشار دادن غذا از طریق روده را از دست بدهند.  به گفته عبدالمنان، با از کار افتادن سیستم ایمنی، اکثر افراد گرسنه تسلیم عفونت‌های ثانویه مانند گاستروانتریت می‌شوند، جایی که بدن به جای گرسنگی، مواد غذایی باقیمانده را دفع می‌کند.بدون چربی و کلسترول استخراج شده از غذا، تولید تستوسترون، استروژن و هورمون های تیروئید تحت تأثیر قرار می گیرد.این هورمون ها برای قوی نگه داشتن استخوان ها و تنظیم چرخه های بدن مورد نیاز هستند. بدون آنها، استخوان ها ضعیف می شوند، قاعدگی می تواند تحت تاثیر قرار گیرد و خطرات هیپوترمی افزایش می یابد. موهای شکننده یا ریزش کامل مو نیز ممکن است رخ دهد.

چطور از گرسنگی میمیری؟ درد گرسنگی، که ممکن است انتظارش را داشته باشید، قبل از اینکه بدن برای تقویت دفاعی خود کار کند، نسبتاً کوتاه است.با این حال، درد ناشی از گرسنگی می تواند در کوتاه مدت منجر به پریشانی حاد جسمی و روانی شود. بسیاری از تازه مادران کالری کافی برای شیر دادن به نوزاد خود دریافت نمی کنند و همچنین نمی توانند شیر خشک یا شیر بیابند.

صدمات وارده به بدن انسان اغلب آنقدر شدید است که دادن غذای زیاد یا تغذیه مایع به فرد گرسنه در چهار تا هفت روز اول می‌تواند منجر به تولید گلیکوژن، چربی و پروتئین در سلول‌ها شود که می‌تواند کشنده باشد. عبدالمنان گفت: «سندرم تغذیه مجدد ،جایی که غذا به طور ناگهانی در دسترس است، نیز می تواند بیماران را بکشد. غذا باید به تدریج و تحت کنترل های پزشکی معرفی شود.

حتی اگر تغذیه مجدد موفقیت آمیز باشد، بازماندگان گرسنگی می توانند اثرات فیزیکی و روانی را برای یک عمر احساس کنند. عبدالمنان گفت: «حداقل در نوزادان زیر دو سال، گرسنگی می‌تواند رشد مغز را محدود کند، و کودکان را از دستیابی به پتانسیل‌های شناختی کامل خود محدود کند و همچنین تأثیرات منفی پایداری بر سلامت آینده بگذارد.»

هم در غزه و هم در سودان، یک طرف متخاصم متهم به دور نگهداشتن مواد غذایی از دسترس شهروندان شده است. اسرائیل کمک به حدود ۲.۳ میلیون فلسطینی محاصره شده و گرفتار در غزه را محدود می کند و ۱.۱ میلیون نفر را به “گرسنگی فاجعه بار” سوق می دهد و ۳۰۰۰۰۰ نفر در شمال غزه به دام افتاده اند و با قحطی روبرو هستند.  در سودان، جناح‌های متخاصم – ارتش ملی و نیروهای پشتیبانی سریع شبه‌نظامی – از ارسال کمک‌ها به افرادی که در مناطقی زندگی می‌کنند که تحت کنترل آنها نیستند، جلوگیری می‌کنند و در نتیجه نزدیک به ۱۸ میلیون نفر با ناامنی غذایی حاد مواجه می‌شوند. گرسنگی دادن غیرنظامیان نقض قوانین بین المللی بشردوستانه است.