اگر با دیدن مجموعه تلویزیونی «آخرین بازمانده از ما» با خود فکر کرده‌اید انسان‌ها اولین گونه‌ای هستند که قارچ‌ها به آن‌ها حمله می‌کنند، باید به شما بگوییم که به‌نظر می‌رسد دوستان دوزیست ما از ما پیشی گرفته‌اند.

در آنچه تصور می‌شود اولین مورد مستند باشد، پژوهشگران در آبگیر کوچکی در دامنه‌های رشته‌کوه کودرموخا در هند قورباغه پشت طلایی زنده‌ای از گونه Indosylvirana intermedia را پیدا کردند که قارچی از پهلویش جوانه زده بود.

به‌نوشته‌ی آی‌اف‌ال ساینس، قارچ شناسان تشخیص دادند که قارچ کوچک به سرده‌ای از قارچ‌ها معروف به کلاه‌پارچه‌ای‌ها یا مایسنا تعلق دارد. این گروه از قارچ‌ها که اغلب به‌عنوان ساپروفیت یا گندروی شناخته می‌شوند، معمولا روی مواد آلی پوسیده زندگی و از آن تغذیه می‌کنند. با توجه به این موضوع، نحوه رشد قارچ روی قورباغه نامشخص است.

قورباغه‌ها و قارچ‌ها اغلب نزدیکی همدیگر یافت می‌شوند و به خوبی با زندگی در محیط های مرطوب سازگار هستند، اما میزان نزدیکی که در این نمونه مشاهده می‌شود، شگفت‌آور است.

پوست قورباغه به‌طور معمول در دور نگه داشتن مهاجمان بسیار خوب عمل می‌کند،‌ بنابراین کارشناسان فکر می‌کنند چیزی مانند آسیب یا عفونت ممکن است به‌طور ناخواسته به قارچ اجازه ورود داده باشد.

کریستوفر بوگ هاردر قارچ‌شناس در گفتگو با فوربس گفت: «حدس می‌زنم این مورد عفونت پوستی سطحی با قارچ مایسنا باشد. آن‌ها می‌توانند برای مدت طولانی همچون بیشتر عفونت‌های قارچی پوستی در انسان باقی بمانند.» هاردر قبلاً کشف کرده بود که قارچ‌های مایسنا برخلاف تصور گذشته فقط محدود به زندگی در میزبان‌های گیاهی زنده نیستند، بلکه می‌توانند به ریشه گیاهان زنده نیز حمله کنند.

کشف جوانه زدن این نوع قارچ روی پهلوی قورباغه و نبود موارد مستند در گذشته مبنی بر رشد قارچ روی میزبان حیوانی زنده نشان‌دهنده قدرت سازگاری این قارچ‌ها است.

سرنوشت قورباغه مشخص نیست. قورباغه از طبیعت بیرون آورده نشده است، بنابراین پیش‌بینی سرنوشت آن ممکن نیست. حیوان در آن زمان زنده بود و حرکت می‌‌کرد، بنابراین بعید است که زامبی شده و به قورباغه‌های دیگر حمله‌ور شده باشد.

گزارش دانشمندان در مجله‌ی Reptiles & Amphibians منتشر شده است.