این یافته ها بر اساس یک مطالعه جدید جمع آوری شده اند که نشان می دهد افراد مبتلا به  بیماری های قلبی عروقی (CVD) ، بیش از دو برابر مقدار توصیه شده (۱۵۰۰ میلی گرم) سدیم در روز مصرف می کنند. در واقع میانگین میزان سدیم مصرفی روزانه ۳۰۹۶ میلی گرم بود که ۸۹ درصد از شرکت کنندگان در مطالعه بیش از مقدار توصیه شده مصرف داشتند.

این یافته ها در تاریخ ۶ الی ۸ آوریل در جلسه علمی سالانه  کالج قلب و عروق آمریکا   ارائه شده اند. با این حال نتایج مورد نظر هنوز توسط یک مجله معتبر منتشر نشده اند.

افراد مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی باید مصرف سدیم خود را کاهش دهند

انجمن قلب آمریکا  ( AHA )  توصیه می‌ کند بزرگسالانی که مبتلا به بیماری قلبی نیستند یا اختلال تشخیص داده شده ای ندارند، بیش از ۲۳۰۰ میلی‌ گرم سدیم در روز مصرف نکنند. این مقدار تقریبا معادل یک قاشق چایخوری نمک خوراکی است.

این در حالی است که به طور میانگین افراد مبتلا به بیماری های قلبی در مطالعه حاضر، حدود ۱۰۰۰ میلی گرم از این سطح فراتر رفته و مصرف بیشتری داشته اند.

در این پژوهش از داده‌ های ۳۱۷۰ شرکت‌ کننده استفاده شد. نمونه مورد مطالعه شامل مردان و زنان بالای ۲۰ سال با تشخیص بیماری قلبی عروقی بود. از این گروه، اکثریت ۶۵ سال یا بیشتر سن داشتند، سفیدپوست بودند و سطح تحصیلات کمتر از دیپلم داشتند. مردان، که کمی بیش از نیمی از افراد (۵۶.۴٪) مطالعه را تشکیل می دادند، دارای اضافه وزن با میانگین دریافت ۱۸۶۲ کالری در روز بودند.

گروهی که بیشترین مصرف سدیم را داشتند، افرادی بودند که در انتهای بالاتر مقیاس درآمد قرار داشتند و دارای مدرک دانشگاهی یا بالاتر بودند.

اگر بیش از حد سدیم مصرف کنیم چه اتفاقی برای قلب رخ می دهد؟

نام شیمیایی نمک خوراکی کلرید سدیم است. سدیم یک ماده معدنی طبیعی است که در مقادیر کم برای سلامتی انسان ضروری است.

دکتر جین مورگان ، متخصص قلب و عروق در آتلانتا، توضیح می دهد: سدیم به تعادل آب در بدن ما کمک می کند. این ماده حتی از عملکرد صحیح عضلات و اعصاب نیز پشتیبانی می کند. در پزشکی ضرب‌ المثلی وجود دارد که می‌ گوید: هرجا سدیم برود، آب نیز به دنبال آن خواهد رفت. به همین دلیل است که نمک باعث افزایش حجم خون در بدن می شود و به دنبال آن افزایش فشار خون رخ می دهد. افزایش فشار خون در ادامه قلب را مجبور می کند تا سخت تر کار کند و در نهایت ما را در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی قرار می دهد.

دکتر مورگان خاطرنشان کرد که سدیم اضافه به مرور زمان منجر به سخت شدن شریان‌ ها و تصلب شرایین می شود.

نحوه کاهش مصرف سدیم در رژیم غذایی

ردیابی میزان مصرف نمک اولین قدم برای کاهش مصرف سدیم است، اما برآورد دقیق میزان سدیمی که واقعا مصرف می‌ کنیم، ممکن است کمی دشوار باشد.

بسیاری از محصولات غذایی از سدیم به دلایلی غیر از ایجاد طعم شور استفاده می کنند. این ماده ممکن است در فرآیند پخت، افزایش غلظت، حفظ رطوبت و به عنوان نگهدارنده استفاده شود. بسیاری از غذاهای سرشار از سدیم به هیچ وجه مزه شور ندارند.

بدون بررسی دقیق برچسب‌ های مواد غذایی و توجه به سطوح سدیم، افراد ممکن است ناخواسته مقدار سدیم بیش از حد توصیه شده مصرف کنند. به عنوان مثال، یک وعده غذایی معمولی در رستوران می‌ تواند حاوی بیش از ۲۰۰۰ میلی‌ گرم یا حتی بیشتر سدیم باشد که از میزان توصیه ‌شده برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی فراتر می‌ رود.

به منظور کاهش مصرف سدیم، بهتر است:

– همیشه مواد غذایی تازه استفاه کنید

– مصرف سس های جانبی از جمله سس سالاد، کچاپ و غیره را محدود کنید

– به جای نمک از ترکیبات گیاهی و ادویه های دیگر در هنگام پخت و پز استفاده کنید

– در صورت هوس به مصرف نمک، میوه تازه، شکلات تلخ یا بادام را امتحان کنید

جایگزین های مطلوب برای نمک

روش های مختلفی برای جایگزینی نمک در پخت غذا و در عین حال حفظ طعم و مزه وجود دارد، مانند افزودن مقدار کمی آب لیمو یا گریپ فروت به دستورالعمل های غذایی. طعم متمایز این مرکبات می‌ تواند جوانه‌ های چشایی را فریب دهد تا شوری بیشتری نسبت به آنچه که وجود دارد احساس کنند. آنها همچنین به انواع غذاها اجازه می‌ دهند تا با محتوای سدیم کاهش‌ یافته همچنان طعم‌ دار باقی بمانند.

از طرفی دیگر علاقه مندان می توانند نمکدان های خود را به جای نمک با پودر سیر (نه نمک سیر که سدیم دارد)، پونه کوهی یا هر پودر مورد علاقه دیگری پر کنند.

پودر خردل خشک نیز می‌ تواند به جای انواع سس‌ ها لطافت و عمق لازم را به سالاد یا ساندویچ محبوب شما ببخشد. مخلوط کردن خردل با ساندویچ‌ ها طعمی لذت بخش را بدون وابستگی به سدیم ارائه می‌ دهد.