این پزشک طب سنتی با بیان اینکه به طور کلی در طب ایرانی ورزش روزانه ولو مختصر حتی به مدت ۱۰ دقیقه اما مستمر توصیه می‌شود، اضافه کرد: مسلماً ورزش سبک روزانه مانند پیاده ‌روی و دیگر ورزش‌های سبک برای تمامی اقشار جامعه با هر مزاج و سنی توصیه می‌شود، مگر اینکه در شرایطی خاص پزشک مربوطه برای مدتی پرهیز از ورزش داده باشد.

 میرزایی تحرک بدنی و ورزش‌های سبک را برای حفظ سلامت و درمان امراض متعدد بسیار اثرگذار ذکر و به غیرورزشکاران هم توصیه کرد که این مسئله را در برنامه خود در سال جدید بگنجانند.

وی تأکید کرد: ورزشکاران به این نکته توجه داشته باشند که ریاضت از دیدگاه حکمای ایرانی و یا همان ورزش در ماه مبارک رمضان نسبت به باقی سال متفاوت است بنابراین ورزشکاران باید سعی کنند از انجام ورزش سنگین در این ایام پرهیز کنند و در ایام ماه مبارک رمضان به بدن خود کمی استراحت دهند و مدت زمان ورزش خود را کوتاه‌تر کرده و از انجام ورزش‌های سنگینی که در طول سال انجام می‌داده‌اند، اجتناب کنند.

این متخصص طب ایرانی به ورزشکاران توصیه کرد که روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان را یک فرصت مغتنم برای استراحت اعضای رئیسه به‌خصوص کبد قرار دهند زیرا ورزشکاران به‌خصوص افرادی که ورزش حرفه‌ای انجام می‌دهند، در طول سال مصرف مداوم پروتئین و رژیم‌های متعدد غذائی و انواع مکمل‌ها را دارند و فرصت مغتنم در ماه مبارک رمضان و استراحت کبد می‌تواند سبب پاکسازی و تقویت مجدد قوای این عضو مهم شود.

میرزایی ادامه داد: به طور کلی در مبانی حفظ سلامتی حکمای ما، پرخوری، درهم‌خوری و مصرف بیش از حد غذاها که یکی از علل مشکلات معدی ورزشکاران در طول سال عدم توجه به این نکته است همچنین مصرف دارو برای افزایش قدرت بدنی و یا هر امر دیگرتوصیه نمی‌شود بلکه به ورزشکاران توصیه می‌کنیم که این تدابیر مهم را در طول سال نیز مورد عنایت قرار دهد.

وی مهمترین امر در ورزش از نگاه شیخ‌الرئیس را حفظ سلامت و پیشگیری از بروز امراض مزمنه و تقویت حرارت غریزی برشمرد و با بیان اینکه ظاهرگرایی در امر ورزش که امروزه بسیار باب شده نمی‌تواند متضمن سلامت و طول عمر باشد، افزود: حکیم محمد کاظم گیلانی در کتاب حفظ الصحه ناصری می‌فرماید بهترین زمان برای ریاضت یا ورزش زمان عبور غذا از قعر معده است چراکه در زمان عبور غذا از قعر معده، فرد احساس سبکی پیدا می‌کند و دیگر آن احساس سنگینی بعد از صرف غذا را ندارد و تاکید می‌کند که ورزش در حالت خلو یعنی خالی بودن معده نیز می‌تواند مضر و حتی خطرناک باشد.

رئیس اندیشکده پیشرفت و سلامت به ورزشکاران توصیه کرد: ساعت ورزش خود را به حداقل یک ساعت بعد از سحری، آن هم کوتاه و یا یک ساعت و نیم بعد از وعده افطار موکول کنند و به هیچ وجه در زمان خالی بودن معده ورزش انجام ندهند.

میرزایی ورزش با معده خالی را موجب ریختن اخلاط فاسده به معده و ایجاد بیماری‌های معدی و کبدی و حتی ضعف قلب و اعصاب و امراض دیگر در درازمدت عنوان و تأکید کرد: آنقدر ورزش کردن با معده خالی می‌تواند مضر باشد که بارها و بارها در کتب متعدد طب ایرانی به این امر تاکید شده است و حتی حکما می‌فرمایند با معده پر ورزش کردن عارضه کمتری نسبت به معده خالی ورزش کردن دارد.

وی از استراحت بدن به عنوان یکی از دلایل مهم وجوب روزه‌داری یاد کرد و گفت: همانطور که حجم غذا در ایام ماه مبارک رمضان کاهش یافته و عموم جامعه اسراف غذائی را کنار گذاشته و ریزه‌خواری در طول روز را ندارند، ورزشکاران نیز مصرف غذاهای سنگین را در این ماه کاهش دهند و سعی کنند از غذاهای لطیف و سوپی بیشتر بهتر ببرند تا کبد آنها پاکسازی شود.

این متخصص طب ایرانی و سنتی توصیه کرد: ورزشکاران حرفه‌ای در ماه رمضان، مصرف یک وعده آش آبغوره را در دستورکار قرار دهند.