هفته‌نامه نیوزویک نوشت: تغییرات ایجاد شده در لفاظی‌های کره شمالی و رهبرش کیم جونگ اون باعث ایجاد ترس‌ها و نگرانی‌هایی بابت احتمال بروز جنگ در کره شده است؛ تا جایی که حتی دو ناظر برجسته کره‌ای ادعا کرده‌اند که «کیم تصمیم استراتژیک خود را برای آغاز جنگ گرفته است». دنیا البته در کنار نگرانی از افزایش […]
هفته‌نامه نیوزویک نوشت: تغییرات ایجاد شده در لفاظی‌های کره شمالی و رهبرش کیم جونگ اون باعث ایجاد ترس‌ها و نگرانی‌هایی بابت احتمال بروز جنگ در کره شده است؛ تا جایی که حتی دو ناظر برجسته کره‌ای ادعا کرده‌اند که «کیم تصمیم استراتژیک خود را برای آغاز جنگ گرفته است».
دنیا البته در کنار نگرانی از افزایش تهدیدات لفظی کره شمالی نباید اجازه دهد که این خط تبلیغاتی توجه و تمرکز ناظران سیاسی را از خطرات واقعی و فزاینده کره شمالی منحرف کند. خطراتی که از مهم‌ترین‌هاشان می‌توان به برنامه‌های تسلیحاتی پیشرفته این کشور اشاره کرد که گزینه‌های در اختیار آن‌ها را افزایش داده و انگیزه کره‌ای‌ها برای حملات ناگهانی بی‌سابقه- اگر چه محدود- به کره جنوبی را بیشتر می‌کند. همسویی کره شمالی با چین و افزایش روابط نظامی‌اش با روسیه؛ و پتانسیل این کشور برای تشدید رویارویی چین و ایالات متحده بر سر تایوان و تبدیل آن به یک جنگ دو جبهه‌ای از دیگر خطراتی است که کره شمالی می‌تواند به وجود آورد- و نباید نادیده گرفته شوند.
خط سیاسی جدیدی که کره شمالی در دستور کار قرار داده و از این طریق برخی را نگران کرده، بیش از آن‌که نشانه‌ای از احتمال آغاز قریب‌الوقوع یک جنگ باشد، واقعیتی انکارناپذیر است. از سال ۱۹۵۳ به این سو، یعنی زمانی که پذیرش آتش‌بس موجب شد جنگ کره متوقف و این شبه‌جزیره به دو قسمت تقسیم کرد، ایدئولوژی کره شمالی امید به اتحاد دوباره دو کره تحت رهبری طرف شمالی- با ابزار سیاسی یا زور را حفظ کرده بود. با این حال در هفته‌های اخیر کره شمالی همسایه جنوبی را به عنوان یک دشمن دائمی معرفی کرده و هر گونه مظاهر سازمانی و نمادین مبتنی بر امیدواری به اتحاد مجدد را از میان برداشته است.
این رویکرد البته چندان هم تعجب‌آور نیست. اتحاد دوباره دو کره برای رژیم کیم فاجعه خواهد بود. کیم و نزدیکانش با دسترسی به اطلاعات بیرونی می‌توانند به خوبی متوجه این موضوع باشند که در صورت اتحاد دوباره با چه چیزی روبرو خواهند بود. کره جنوبی بیش از دو برابر جمعیت و بیش از ۵۰ برابر قدرت اقتصادی کره شمالی را دارد، همراه با یک جامعه پر زرق و برق و پر جنب و جوش عادت کرده به انتخاب و جریان آزاد اطلاعات. در واقع، منزوی کردن مردم کره شمالی و دور نگاه داشتن آن‌ها از تأثیر مخرب فرهنگ و سبک زندگی کره جنوبی بخشی از استراتژی بقای رژیم کره شمالی بوده است. مصالحه یا اشغال نظامی جنوب یا اشغال نظامی آن مستلزم تعامل با مردم کره جنوبی است- که به سختی می‌توان کنترل‌شان کرد- و این برای رژیم کره شمالی به مراتب دشوارتر و خطرناک‌تر از چسبیدن به قدرت در سرزمین خودشان خواهد بود.
بنابراین، اگر تغییراتی که در لفاظی کره شمالی‌‌ها صورت گرفته؛ نشان‌دهنده جنگ نباشد و در عین حال از سوی کره شمالی اشتیاق و تمایلی برای تصرف کره جنوبی نیز در میان نباشد، پس این نگرانی‌ها از بابت چیست؟ ریسک و خطر یک حمله بزرگ- اگر چه محدود- از سوی کره شمالی در حال افزایش است. پیونگ‌یانگ مدت‌هاست که از تحریکات نظامی محدود خود در راستای نیل به اهدافی مانند نمایش قدرت و تضعیف اعتماد کره جنوبی به توانایی‌های ائتلاف آمریکا و کره جنوبی برای بازدارندگی کره شمالی استفاده می‌کند.
اما دور بعدی چنین تهاجمی می‌تواند بسیار بسیار بدتر از اقدامات دیگری باشد که تاکنون انجام گرفته. توانایی‌های نظامی کره شمالی در سال‌های اخیر تقویت شده و در عین حال افزایش حمایت‌های چین و روسیه نیز گزینه‌ها و انگیزه‌های فزاینده‌ای برای تشدید تنش در اختیار کره شمالی قرار می‌دهد.
سال‌هاست که توانایی‌های نظامی کره شمالی در رده‌های مهم مختلف در حال پیشرفت بوده است. این کشور به خصوص در زمینه توسعه تسلیحات نظامی به پیشرفت‌های بزرگی دست یافته است. کره شمالی تنها در چند ماه اخیر موشک‌های کروز زیردریایی و زمینی، موشک‌های بالستیک جدیدی که برای فرار از دفاع موشکی طراحی شده‌اند و موشک‌های بالستیک قاره‌پیمای جدیدی که توانایی رسیدن به آمریکا را نیز دارند، مورد آزمایش قرار داده است. سال گذشته نیز کره شمالی یک کلاهک هسته‌ای جدید کوچک را به نمایش گذاشته بود که ظاهراً می‌تواند روی انواع بسیار گسترده‌تری از موشک‌هایش سوار شود و این دست این کشور را برای هر نوع تهدیدی باز خواهد گذاشت…
منبع : خبرفوری
